Ο Γλωσσικός Συσχετισμός αποτελεί μια πρότυπη μέθοδο διδασκαλίας της γερμανικής γλώσσας, αλλά και ένα ιδανικό παράδειγμα για την ανάπτυξη αντίστοιχων μεθόδων διδασκαλίας και για όλες τις άλλες γλώσσες. Διανοίγει δρόμους ασφαλείς ανάμεσα στη μητρική γλώσσα του σπουδαστή και τη γλώσσα-στόχο, προσδίδοντάς του τη σιγουριά που χρειάζεται σε όλη την πορεία της εκπαίδευσής του.
Πιο συγκεκριμένα, η μέθοδος συσχετίζει την ελληνική γλώσσα με τη γερμανική, γεφυρώνοντας τις διαφορές τους με συγκεκριμένους μνημοτεχνικούς κανόνες, έτσι ώστε να είναι σε θέση ο σπουδαστής κατά την διάρκεια αυτής της διαδικασίας να αναπαράγει σωστά τις γερμανικές δομές. Όσο διαφορετική δομή κι αν έχουν δυο γλώσσες, υπάρχουν σε αυτές πολύ συγκεκριμένες αντιστοιχίες που μεταφέρουν τα ίδια νοήματα. Γιατί, αναμφίβολα, τα νοήματα που σκέφτεται κι εκφράζει κάποιος στη γλώσσα του, μπορεί κάλλιστα να τα σκεφτεί ή εκφράσει και σε μια άλλη γλώσσα. Ο σπουδαστής δεν καλείται πια να μάθει ένα καινούριο σύστημα επικοινωνίας μέσα από μία μακροχρόνια εκπαιδευτική διαδικασία, αλλά απεναντίας καλείται να βασιστεί στο ήδη παγιωμένο στο μυαλό του σύστημα της μητρικής του γλώσσας και με αφετηρία αυτό να διδαχτεί με ασφαλή τρόπο ένα άλλο.